wisseltruc

Ik weet nog dat ik jaren geleden jaloers in de kast van een vriendinnetje keek die veel werkte tijdens onze studietijd. De hoeveelheid kleding die ze bezat was in mijn hoofd echt buiten proportioneel. En het mooiste was nog wel dat ze me toevertrouwde dat dit maar een deel was, want iedere zomer/winter wisselde ze de boel om. Dat dat kón... een wereld ging voor me open.
Een jaar geleden was dit moment voor mij ook voor het eerst aangebroken. Mijn kast puilde uit en het wegbergen van een stel dikke wintertruien in juni is dan best efficiënt voor de ruimte. Dus ik toog naar de Xenos voor een paar mooie plastic bakken.
Het moment dat ik de winterdingen weer in de kast deed en ik mijn frivole zomerjurkjes netjes opvouwde voor de opslag kan ik me niet meer heel levendig herinneren, maar vice versa zeker wel.
Ergens half april werd het ineens lekker weer, alle corpsballen enthousiast in hawaïbroek met teenslippers en ook ik werd verleid door de gedachte om me iets minder winters te kleden. De doos was snel gevonden en blij haalde ik al mijn lente outfits uit de winterslaap, de warme winterzaken gingen linea recta de opslag in. Voor iemand die zichzelf bij tijd en wijle op shoprantsoen zet is het herontdekken van kleding echt geniaal. Het is alsof je opnieuw aan het winkelen bent alleen is álles leuk en hoef je er niets voor te betalen want het is al van jou. Ineens herinner je je weer wat voor leuke dingen je eigenlijk allang in je bezit hebt, en het onderdrukt zelfs de behoefte om nieuwe dingen te kopen, want je krijgt eerst zin om alles aan te trekken wat er net door je handen is gegaan. Natuurlijk komen er ook beelden binnen over dat ene paar sandaaltjes (of suede ballerina's met enkelband :) dat je hebt gezien dat hier overal zo ontzettend leuk bij zou staan...
Helaas was ik net als de rest van Nederland iets te overenthousiast met mijn wissel. Binnen de kortste keren was het weer helemaal ruk met het weer en had ik die ene wollen jurk toch nog best wel een keertje aan gewild.