Tuesday, November 24, 2009

verslaving? begin een winkel

het verbod gaat weer lekker... Laatst zat ik met een groep vriendinnen teveel zoetigheid te verorberen om te vieren dat een van hen een baby krijgt binnenkort, waarbij mijn shopverbod ter sprake kwam. Het zusje van een van de vriendinnen merkte toen op; ja maar, als je een doorlopend shopverbod hebt, dan mag je dus nooit wat kopen en voel je je altijd schuldig als je toch iets koopt! daar is toch niks aan?
Daar heb ik eens goed over nagedacht, maar als ik eerlijk ben geldt het niet voor mij. Ernstig maar waar, ik voel me niet schuldig als ik toch weer eens iets koop, maar dat komt misschien ook omdat ik door mijn 'verbod' bewuster koop. Ik wik en ik weeg en pas als ik denk dat ik er echt de balen van krijg als ik iets niet koop of als ik bedenk dat het toch wel een erg nuttige basic is dan reken ik af. Zo heb ik laatst toch nog 2 shirts bij de hennez gekocht en een jurk bij de zara.
Ik was voor mijn werk weer eens naar den Haag, wat eigenlijk altijd resulteert in een geheim klein bezoekje aan de zara. Daar zag ik tussen de bergen kleding ineens een verdwaalde lange wollen grijze jurk hangen, een trui-jurk, maar dan niet net over de kont maar tot ver op de kuiten. Haaaaa stoer! dacht ik meteen en ik dacht ook meteen aan de lange zwarte bijna mortisha achtige jurk die ik ooit bij de hennez heb laten hangen in een tijd dat ik een shopverbod had en me er ook echt aan hield die nu nog door mijn hooft spookt. De prijs van de jurk (€40 red.) was een breinbreker. Als iets €20 kost denk ik vaak 'hebben die kip', het is een bedrag wat je ergens wel kan missen meestal en als iets €60 kost ben ik sneller geneigd iets terug te hangen omdat het de redelijkheid van mijn shopverbod overschrijdt. Maar €40 is echt een twijfel bedrag, is het t waard, kan ik het missen... Ik ben erg blij dat ik een mode minnende lief heb. Dus toen de jurk gepast en goedgekeurd was werd het tijd om te twijfelen en mijn lief hiermee lastig te vallen. Die moest natuurlijk eerst erg lachen om mijn ongelofelijk sterke ruggengraat om geen geld uit te geven aan kleding en zei vervolgens 'het klinkt alsof je je keuze al hebt gemaakt en als je denk dat je gaat balen als je t niet doet, dan moet je het maar doen'...
In de Glamour van afgelopen maand stond een artikel/verhaal van een vrouw die zwaar in de schulden was geraakt door een shopverslaving, even schrok ik ervan, maar gelukkig weet ik dat het bij mij nooit zover zal komen. Geld dat ik niet heb, geef ik niet uit.
En om toch helemaal aan mijn zucht naar het kopen van kleding toe te geven hebben mijn lief en ik besloten een webwinkel te beginnen. Een goede vriendin van me zei ooit 'je bent er zo goed in om in bergen rotzooi gave kleding voor niks te vinden, daar moet je iets mee doen. Sla er eens €1000 op stuk, dan heb je het maar geprobeerd'. www.shopverbod.nl is al geregistreerd, mijn lief (die daar gelukkig veel van weet) bouwt de boel, doet de technische dingen en ik ga zorgen voor de content. Noujah, grotendeels dan, ook mijn lief moet ik qua smaak wat credit geven :)
Komend voorjaar zal de site de lucht in gaan en ik heb er echt enorm veel zin in!