Tuesday, October 27, 2009

tas

Afgelopen woensdag ging ik iets leuks doen met mijn lief en hij ging iets bedenken (spannend!). Hij kwam met het plan om naar de 9 straatjes te gaan. Leuk, maar ook heel gevaarlijk voor iemand met een shopverbod...
Stoer als ik ben aanvaardde ik toch het plan en gingen we lekker struinen door de Amsterdamse binnenstad. Nu zijn er in de 9 straatjes veel vintage winkels, met als bekendste denk ik Episode en Laura dolls. Super cool om lekker doorheen te graven en je te omringen met muffe naar verkleedkist stinkende spullen. Maar kopen? never. Er hing voor 'normale' meisjes zoals ik werkelijk niets draagbaars tussen, alle kledingstukken waren bedoeld voor vage kunst/dansacademie meisjes. Grote pluizige 80's truien, cocktailjurken, spijker bloezen en andersoortig 'ik maak een statement met mijn keding' spul. Wel werd ik geïnspireerd door te dure zelfmaak dingen zoals sjaals van oude capuchontruien en en rokjes van oude wollen truien, maar dat fiks ik dan zelf wel op mijn trouwe naaimasjien.
Na alle straatjes te hebben afgespeurd en niets te hebben gekocht (hahá!) liepen we om half 6 door het laatste kleine straatje en zag ik aan de overkant van de straat ineens 2 mooie tassen in een etalage. Nog gauw even een beetje verder windowshoppen dacht ik, kan best. Een donkerblauwe tas met grote knoop bleek bij benadering toch niet zo heel erg gaaf, maar het donkerpaarse/aubergine doorgestikte exemplaar met gevlochten hengsels ernaast daarentegen zeer zeker. Kwijlend zocht ik het prijskaartje, toen deze €29,95 bleek aan te geven dacht ik even dat er iets niet klopte. De winkel was gelukkig nog net open en bevatte een gezellig mannetje die in een mini winkeltje zonder pin zijn spullen aan de man bracht. Ook hier hingen (oh gruwel) de nep desiguals in de rekken, maar daar heb ik me gauw overheen gezet.
Ik ben helemaal blij met mijn Tods meets Chanel achtige tas die me al veel complimenten heeft opgeleverd. Yay, maar bijna too good to be true... Afgelopen zondag spotten we in de hennez (niks gekocht!) al een meisje met een zelfde tas in het blauw. Nu maar hopen dat ik niet een tas heb gekocht die over 2 maanden de halve wereld heeft. zucht.

net niet

Steeds vaker hoor en lees ik dat we de C&A meer credit moeten geven. Hardstikke modieus en betaalbaar. Benelux next topmodel huppelt er blij mee door de 'model mansion' en Doutzen volgt Gisele op als C&A gezicht in Brazilië. Dus hoe komt het toch dat het in de Bakermat van de C&A niet zo wil vlotten...
Ik vond zelf dat ik stiekem toch nog een rode of roze trui nodig heb voor de winter en omdat ik toch echt probeer om mezelf te beheersen leek de C&A me een uitgelezen winkel om te gaan shoppen. De kans dat ik er iets ga vinden wat ik qua prijs ook nog mag kopen is daar namelijk wel het grootst. Dus ik richting het Vredenburg alwaar de Utrechtse C&A zich bevind.
De C&A hangt inderdaad vol met op het eerste gezicht leuke hippe vlotte spullen voor verrekt weinig geld (het gaf me een beetje en primark gevoel). Langs de rekken lopend kreeg ik enorm de neiging mijn armen vol te hangen met allerhande gebreide trui-jurken waarvan de meeste in momenteel erg hip Noors motief (Was ik niet opzoek naar een rode of roze trui?). Maar in de paskamer aangekomen bleken het allemaal gevalletjes 'net niet' te zijn. Lelijke wol, rare kleur, gek model, niet mooi afgewerkt, het leek alsof er net te kort over nagedacht was. Jammer, want in de basis zaten er echt leuke spullen bij. Ik kan me bijvoorbeeld mateloos storen aan een rand in het bovenstuk van een jurk die óp je borsten valt ipv eronder, dat is toch geen gezicht? Afgeleid door alle trui-jurken was het me toch gelukt om een basic roze trui te vinden, een V-hals model waar zelfs de C&A designers weinig aan konden verprutsen. Voor €12,- was ik klaar, missie geslaagd. Opgetogen wandelde ik weer naar buiten, maar de C&A blijft voor mij de 'net niet' winkel.

oud en nieuw

Bij shoppen hoort natuurlijk ook gewoon grote bedragen uitgeven aan leuke dingen. Ook dit valt dus eigenlijk onder mijn verbod.
Nu was het zo dat mijn lief met kerst én oud en nieuw op vakantie zou zijn, wat een vriendin van mij op het idee bracht om zelf ook iets leuks te gaan doen en voor oud en nieuw af te reizen naar Kopenhagen waar vrienden van ons wonen. Wij blij, vrienden in Kopenhagen blij. Bovendien budgettair verantwoord, want we kunnen bij de vrienden logeren die zo blij zijn dat we komen dat de koelkast tot de nok toe vol zit. Kortom: alleen reiskosten.
Maar toen kwam lief met de meedee dat hij tóch thuis zou zijn voor o&n. Er zat niks anders op, ook hij zou op de 31ste in Kopenhagen staan, ik had me er al teveel op verheugd om het af te zeggen. En het trof want we vonden een enorme vliegtickets aanbieding online, maar eerst moest er nog even gehaast worden overlegd. Op het moment dat alles in kannen en kruiken was, ik 100x had gebeld met de vriendin, 100 smsjes had verstuurd naar Kopenhagen en uitgebreid had gemsnt met alle betrokkenen waren we klaar om de betaling te versturen. Op het moment dat ik op 'send' wilde drukken deed de website knipper de knipper en de hele aanbieding was weg. verbazing alom.
Ik snel bellen met vriendin, haar was het wel gelukt. Bij nazoeken bleek dat de aanbieding stopte op het moment dat we hadden besloten écht te boeken. Een groot 'dat meeeeen je niet' gevoel nam bezit van mij en totaal gefrustreerd heb ik de laptop aan mijn lief gegeven omdat ik even niet meer wist wat ik moest doen. Met z'n 3en (vriendin geloofde ook haar oren niet) zijn we een ware strooptocht begonnen en hebben we gelukkig nog 2 tickets gevonden die nog enigszins betaalbaar waren.
Het 'we gaan naar Kopenhagen en we boeken even 3 tickets' scenario zag er in mijn hoofd toch anders uit, minder geld en hoofdzakelijk minder stress. Maar het gaat erom dat het gelukt is.
Ik sta op de 31ste mét lief in Kopenhagen. Awesome!

Friday, October 2, 2009

Londen baby

En toen was ik in Londen... In eerste instantie was er weinig duidelijk over de trip, behalve dan dat ik er naartoe zou gaan voor mijn werk van maandag avond tot donderdag avond. Hoe het programma eruit zag was van te voren nog niet helder gecommuniceerd, hoeveel shoptijd er zou zijn was dus ook maar de vraag. Eigenlijk was het wel zo veilig geweest als er 1 mini shopmomentje was geweest, maar in Londen aangekomen werd al snel duidelijk dat er elke dag toch wel ergens tijd was om leuk te gaan shoppen bij Harrods, Primark, Topshop of de seven dials (geweldig shopbuurtje bij covent garden). Op de eerste dag doken we de Zara in, niet zo spannend, maar: niet in Utrecht aanwezig dus voor mij wél spannend. Hing daar ineens een vest/jas die toch wel erg dicht in de buurt kwam van de jas van mijn dromen uit de film Yesman. Niet donkerblauw maar donkergroen en zonder rode biesjes (maar daar is verandering in aan te brengen). Mijn collega's kirden allemaal dat de jas me echt enig stond en bovendien was het ding maar 50 pond. Het enige wat ik me eigenlijk had veroorloofd te kopen in Londen was een regenjas. In NYC heb ik namelijk mijn extreem leuke zwartwitte kant-print regenjas in het appartement laten hangen en nooit meer terug ontvangen. Maarja een vest/jas laten hangen waarvan ik weet dat ik enorm ga balen als ik m niet koop is ook niet mijn stijl. Dus de eerste zonde was al snel begaan. Afgelopen weekend ben ik met mijn lief naar de fournituren winkel gegaan om biasband te halen, want de biesjes moeten er komen. Echter, rood met donkergroen geeft een nogal groot kerst effect dus het is bordeaux geworden. Uiteindelijk dus niet echt de jas uit de film, maar wel een op de jas uit de film geïnspireerde jas... Enfin terug naar Londen.
De tweede dag had ik me voorgenomen naar de primark te gaan en een collega van me wilde wel mee. De verhalen van bergen met kleding om in te graven wilde ik toch eens zelf meemaken. Nou werkelijk gekkenhuis. Het leken wel de drie dwaze dagen (die ik dit jaar alleen even nipt heb aangedaan om nieuw beddengoed te kopen, victorie!) mensen krioelden als mieren om rotzooierige bergen met basics in alle kleuren van de regenboog. Bijzonder genoeg waren er ook enorm veel mannen die gezellig samen de mannenafdeling aan het afstruinen waren, een erg on-Nederlands tafereel. Hier staan mannen vaak verveeld te wachten terwijl vrouwlief in de rekken opzoek is naar kleding voor zichzelf én manlief. Na een uitgebreide ronde door de hele winkel beoordeelden we de buit. Vrolijke onderbroekjes, pyjamabroeken, een brede bruine riem en een roze regenjas (missie geslaagd!) mochten in het mandje blijven. De overige dingen moest ik onder het mom van, leuk, grappig, goedkoop, maar echt absoluut niet nodig weer terug hangen. Wel heb ik nog enorm staan twijfelen bij een rolkoffertje met panterprint. Werkelijk briljant, maar het is maar afwachten hoe lang een koffer van de primark van 30 pond blijft leven... dus op het lijstje voor de Sint dan maar. Altijd handig om in je agenda ergens een lijstje te hebben waar je ingevingen voor wensen kan opschrijven. Ten eerste vragen mensen altijd rond je verjaardag en de Sint wat je wensen zijn en dan kan je nooit iets zinnigs bedenken en ten tweede is het rustgevend. Ik heb de neiging om door te zeuren over iets wat ik wil hebben en als ik gewoon ergens 'aquarel potloden' opschrijf, dan is het uit m'n systeem. Werkte het maar ook zo met shoppen.