Wednesday, June 23, 2010

Schouders

Het is leuk om te spotten wat 'hip' gaat worden. Die enorme schouders zag je al van mijlenver aankomen. De vrienden van Balmain maakten het colbert met de voluptueuze schouders volgens mij al ruim een jaar geleden en dit was het hek van de spreekwoordelijke dam voor de schouderpartij. Het werd niet echt doorgezet in de vorm van schoudervullingen, maar in de pofmouw xl, het liefst gecombineerd met de Bretonse streep. Vorig jaar zomer stond ik nog in een Bretonse badplaats met een ouderwetse semi vierkante originele Bretonse trui in m'n handen. Too bad dat ik uiteindelijk er toch voor koos om m terug te leggen, want ik was er nu über hip mee geweest.
Maar om terug te komen op de pofmouw, ook bij deze look (net als bij de legging) valt het te betwijfelen of het een look is die iedereen zo weg draagt. De shirts liggen tegenwoordig ook bij de Hema en zijn dus blijkbaar sociaal geaccepteerd voor iedereen. Maar de pofmouw doet mij in eerste instantie denken aan kleine meisjes in frilly dresses. Het is echt iets voor meisjes, ook omdat die over het algemeen klein/dun zijn en het extra volume op de schouders met veel flair wegdragen.
Van een volwassen vrouw met xl pofmouwen (en matching harembroek) krijg ik toch een beetje de kriebels. Maar misschien komt dat ook gewoon om dat ik deze kledingstukken (inclusief harembroek) nog niet omarmd heb. Spotten wat hip is en jezelf er daadwerkelijk inhijsen zijn echt twee totaal verschillende dingen.

Rokjesdag

Vandaag is t voor mij voor t eerst écht rokjesdag. Voor mijn werk moet ik vandaag in den Haag zijn, dus vanmorgen trok ik iets nets uit de kast. Ooit bij een kledingruilfeestje heb ik van een vriendin een chique grijs rokje gekregen dat ze nooit meer aan deed na een traumatische aanvaring met pastasaus en de bleke schrobvlek die daardoor ontstond, maar ik zie daar niks van. Deze gecombineerd met een geruit bloesje is zeer geschikt voor den Haag, maar welke legging trek je daar dan bij aan? Terwijl ik daarover voor de spiegel aan het dubben was sijpelde langzaam het weerbericht binnen dat ik met het afgaan van de wekkerradio ha gehoord: 23 graden... Misschien heb ik wel helemaal geen legging nodig. Wat een openbaring.
Een vriend van me zei laatst ook nog dat hij er van baalde dat vrouwen tegenwoordig óveral een legging onder dragen, ook al vallen de mussen van het dak. En dat terwijl mannen volgens hem zo vreselijk houden van blote benen. Dat advies ter harte nemend pakte ik mijn suède flatjes met enkelband (jaaaa ik heb ze! Leve de sale...) en bekeek m'n look eens in de spiegel. Zeer geschikt voor den haag en ook Martin Bril zou trots op me zijn geweest.

Tuesday, June 8, 2010

wisseltruc

Ik weet nog dat ik jaren geleden jaloers in de kast van een vriendinnetje keek die veel werkte tijdens onze studietijd. De hoeveelheid kleding die ze bezat was in mijn hoofd echt buiten proportioneel. En het mooiste was nog wel dat ze me toevertrouwde dat dit maar een deel was, want iedere zomer/winter wisselde ze de boel om. Dat dat kón... een wereld ging voor me open.
Een jaar geleden was dit moment voor mij ook voor het eerst aangebroken. Mijn kast puilde uit en het wegbergen van een stel dikke wintertruien in juni is dan best efficiënt voor de ruimte. Dus ik toog naar de Xenos voor een paar mooie plastic bakken.
Het moment dat ik de winterdingen weer in de kast deed en ik mijn frivole zomerjurkjes netjes opvouwde voor de opslag kan ik me niet meer heel levendig herinneren, maar vice versa zeker wel.
Ergens half april werd het ineens lekker weer, alle corpsballen enthousiast in hawaïbroek met teenslippers en ook ik werd verleid door de gedachte om me iets minder winters te kleden. De doos was snel gevonden en blij haalde ik al mijn lente outfits uit de winterslaap, de warme winterzaken gingen linea recta de opslag in. Voor iemand die zichzelf bij tijd en wijle op shoprantsoen zet is het herontdekken van kleding echt geniaal. Het is alsof je opnieuw aan het winkelen bent alleen is álles leuk en hoef je er niets voor te betalen want het is al van jou. Ineens herinner je je weer wat voor leuke dingen je eigenlijk allang in je bezit hebt, en het onderdrukt zelfs de behoefte om nieuwe dingen te kopen, want je krijgt eerst zin om alles aan te trekken wat er net door je handen is gegaan. Natuurlijk komen er ook beelden binnen over dat ene paar sandaaltjes (of suede ballerina's met enkelband :) dat je hebt gezien dat hier overal zo ontzettend leuk bij zou staan...
Helaas was ik net als de rest van Nederland iets te overenthousiast met mijn wissel. Binnen de kortste keren was het weer helemaal ruk met het weer en had ik die ene wollen jurk toch nog best wel een keertje aan gewild.

verzadiging

M'n trip naar ny is alweer bijna n maand geleden. Heerlijk was t! Lekker in het lentezonnetje door de straten struinen met de wetenschap dat het in NL pijpenstelen regent :)
The village is ook echt de leukste plek om te zitten in NY. Leuk hoor midtown, alleen je struikelt er over de toeristen in de 'drukke-brede-straten-hoge-gebouwen' vibe. Dan is the village echt andere koek, smalle straten met bomen, winkels van een pitters met exclusieve spullen en gezellige cafe's.
Het shopdoel in NY was een trenchcoat en of een lerenjasje, een mooie tas en leuke vintage jurkjes.
Mijn lief had hoog op de prioriteitenlijst 'bijzondere gympen' staan, dus dat project moest ook worden vervuld.

Voor de vintage jurken gingen we naar het jaarlijkse event dat me naar NY blijft trekken: de poshsale. Helaas was het slim picking, hingen er in de voorgaande jaren rekken vol feestjurkjes van bijzondere merken, nu hingen er voornamelijk broeken (natuurlijk voor mij allemaal te kort) en andere zaken waar ik niet heel blij van werd. Tóch braaf de rekken doorgespit en zeker niet voor niets! Mijn lief trok er mooi een Aristocrat jeans voor $10,- uit, ik had nog nooit van het merk gehoord, maar na google wist ik dat Jessica Simpson fan is. En hij was op dreef want hij vond ook n vintage Dior jasje voor $35 :D te briljant voor woorden, helemaal eighties verantwoord. Zelf vond ik nog n schattig roze banana republic jurkje en n groots donkerblauw wollen vest van een onbekend merk maar wat me deed denken aan Ralph Lauren goes to artschool. Niet waar ik me op had ingesteld maar zó niet teleurstellend!
de zoektocht naar een trench was horror, alles maakt me vierkant. En ik kan wel heel hip willen zijn en een lerenjasje willen, maar welk model ik ook aan doe, het staat gemaakt. Dus eigenlijk had ik de hoop al opgegeven, tot ik in de Armani Exchange winkel stond. Super leuk merk, in NL niet te krijgen. Terwijl mijn lief de mannen afdeling afstruinde keek ik eens rond op de vrouwen afdeling. Hing daar ineens een kort jasje van trenchstof in een soort chique biker model! Dus eigenlijk de twee jassen die ik zocht in één! De prijs viel me alles mee voor iets waar toch 'Armani' op staat en bovendien dacht ik een helemaal originele jas te kunnen aanschaffen die hier in NL echt niemand heeft. Blijkt bij thuiskomst dat mijn lange blonde vriendinnetje die vorig jaar een tijdje in NY woonde de versie van vorig seizoen heeft! daar kan ik dus met haar echt niet mee over srtaat hahaha! so much for originality!
Voor de mooie tassen gingen we kijken bij winkels als century 21 en loehmans waar oude seizoenen van dure merken worden verkocht. Maar mijn gave voor kleding heb ik blijkbaar niet voor tassen, wat een verschrikkelijk 'bomen bos' verhaal. Een overload aan tassen laat in mijn ogen alleen maar zien hoe lelijk de meesten zijn. En het leek erop alsof het besmettelijk was, want het vinden van een acceptabele tas was echt onmogelijk, de een was nog protseriger dan de ander. Gelukkig heb ik tassen zat, dus die quest heb ik maar opgegeven.
Ondertussen was m'n lief druk aan het googelen naar exclusieve gympenwinkels in de buurt. Dave's quality meat scheen echt helemaal de bomshizzle te zijn, dus die zijn we maar eens gaan opzoeken. Een klein winkeltje in een soort souterrain met hele arrogante verveelde jongens erin, maar wat een gympen! Volgens de eigenaar was alles in de winkel door henzelf ontworpen of in een gelimiteerde opglage uitgegeven door het merk zelf. Helemaal geloofde ik t niet, want ik zag toch echt n paar nikies die ik in utrecht ook al had gezien. De groene nikies die mn lief uiteindelijk kocht waren echter zeker wel origineel (in een oplage van 500 uitgegeven) dus die missie was ook geslaagd.

Na een week in NY rond te hebben gestruind en veel geshopt te hebben was ik wel even verzadigd. Ik was zowaar shopmoe, ik wist niet dat t kon... En dat gevoel heb ik nog steeds, mijn garderobe heeft een boost gekregen en eigenlijk heb ik momenteel even niet zoveel meer te wensen. Behalve suede ballerina's met enkelband, maar dat is gewoon nog even een kwestie van adem inhouden tot de sale.

oefenen met iphone

Nu had ik laatst een enorme blog zitten typen in de trein, vet hip op m'n iphone, belt mn vriendje er tussendoor 'fliepfliep' blog weg... grrrr en hij was zo geniaal! Tijd dan maar voor n nieuwe en de belofte dat ik vaker ga schrijven, die iphone optie moet ik toch ook gebruiken! Alleen dus niet meer opnemen als ik tussendoor gebeld word, bellen met een telefoon is ook zo passé.