Sunday, October 24, 2010

DIY LV

Ik heb mezelf aan het werk gezet. Na het fiksen van gordijnen, wat reparatiewerk en het verplaatsen van een paar knopen werd het tijd om te beginnen aan mijn prestigieus herfstproject. Mijn selfmade damier azur. Het zou stiekem zomaar een winterproject of zelfs een lenteproject kunnen worden. Geen idee hoe lang dit gaat duren, maar leuk is het wel :)

Wednesday, October 20, 2010

wedge bootie

Ik ben geobsedeerd met een schoen die ik wil, ik heb nog nergens gezien wat ik precies in mijn hoofd heb, wat waarschijnlijk betekent dat het volgend jaar in iedere winkel ligt. Dit is meestal met mijn obsessies op mode gebied. Ik heb dan op een of andere obscure modefoto iets gaafs gezien wat nog niet helemaal is doorgedrongen in het huidige mode beeld. En ik ben natuurlijk extra gefrustreerd omdat ik er wel naar zoek, maar weet dat áls ik de schoen vind ik hem niet eens mag kopen. Shopverbod baby…

De schoen die ik wil is een laag enkellaarsje (en dan het allerliefst meer een schoen dan een laars) met een sleehak, of zoals de Engelsen zeggen een ‘wedge bootie’. En dan graag niet al te belachelijk hoog, want dan kan ik er geen stap op zetten. Momenteel zijn er veel enkellaarsjes te vinden in het juiste model maar dan met een stiletto of andere hak eronder, dat vind ik niet mooi én te hoog. Bovendien moet het een beetje een stylisch model zijn, niet te lomp en helaas worden lage laarsjes al snel erg lomp. Bij D&G snappen ze gelukkig wat ik mooi vind, alleen snappen ze niet dat ik op zo’n hak onmogelijk één stap kan zetten… En het zou helemaal perfect zijn als de schoen niet in hetzelfde materiaal in de hak overloopt, maar er echt aan vastgemaakt is. Verder heb ik helemaal geen eisen hoor.
Nog even verder zoeken en smachten dan maar.

herbruiksel

Dit weekend was ik met mijn zus en lief bij de kringloop. Wat is dat toch geniaal. Lekker snuffelen tussen muffe oude zooi die bij mensen thuis heeft gestaan. De meest afzichtelijke uitgeleefde bankstellen en monsterlijke kabinetkasten staan tussen pareltjes van vondsten.

Mijn zus was opzoek naar huisraad voor het gastenverblijf van mijn oom en tante die in Frankrijk wonen. De kookplaatjes en magnetrons waren niet geheel naar haar smaak, maar er werd zowaar een matching koffiezetapparaat en waterkoker gevonden. Wel even met azijn doorspoelen en alle kalk eruit bikken, maar verder ‘als nieuw’ :)

Ondertussen had mijn lief een oude Yamaha synthesizer gevonden waar hij naar hartenlust op aan het rammen was. ‘Deze wil ik best hebben, het is de meest ingewikkelde synthesizer die er is’. Ok… En ik dacht even te kijken op de afdeling met kleding, maar daar riekte het wel erg naar verkleedkist, de kans op ‘vintage pareltjes’ schatte ik mager in. Maar uiteindelijk vond ik een berg wollen truien die mij deed denken aan de tip uit een handwerk boek dat je hele leuke rokjes kan maken van oude truien. Ik heb er een mooi exemplaar uitgezocht, mijn shopverbod even aan de kant geschoven en €6,50 afgerekend voor een oude trui. Nu heb ik er nóg een knutsel project bij… Ik krijg het druk!

Het gewei is overigens van kunstenaar Rachel Denny, die wel érg creatief is geweest met oude truien...

Monday, October 18, 2010

inspiratie

Grappig hoe dat werk met inspiratie… Het overkomt je, ineens zie je iets waarvan je denkt; ohhh waarom heb ik dat nou niet bedacht? Zo zag ik op nu.nl dat Bas Kosters een 'shop in shop' heeft geopend bij de bijenkorf. Daarbij stond een foto van en meisje in een super vrolijk gebloemd zomerjurkje dat aan de onderkant voor de helft zwart geverfd was. Alsof iemand het in een emmer textielverf had gehangen. Meestal denk ik bij ontwerpen van Bas Kosters ‘ok… vaagheid kent geen tijd’, maar in dit geval was ik meteen helemaal enthousiast. Helaas is het geen zomer, want anders was ik meteen naar de HEMA of de hennez gesprint voor een bloemetjes jurkje om deze vervolgens in een bak verf te gaan hangen… Het is de perfecte combinatie van stoer en schattig. En het model van het jurkje kan super easy zijn, want door de verf krijgt het vanzelf iets super eigens. Misschien is het in totaal wel een geschikt zelfmaakproject. Een DIY inspired Bas Kosters. En aangezien het deze herfst toch laagjes laagjes laagjes is wat de klok slaat, zou je het misschien nu nog wel kunnen dragen met een lekker warm vest erover. Misschien toch maar even spieken of ik op de lapjesmarkt een leuk stofje kan vinden dat hier dienst voor kan doen én dat ik qua prijs kan verantwoorden in het kader van het zeker nog geldende shopverbod.

Het wordt nog druk deze herfst, want ik heb al een project liggen; het breien van m'n eigen LV damier azur, althans, het tráchten te breien. Vorderingen en drama’s zal ik hier braaf delen.

Friday, October 8, 2010

feestje

Afgelopen dinsdag was het zo ver, voor de tweede keer ging ik een kledingruilfeestje geven. De wijn stond koud, chips en chocolade op tafel en ik had mijn kast door gespit en er twee grote stapels kleding uitgetrokken. De stapel was onderverdeeld in stukken die nog wel leuk waren, maar waar ik echt op uitgekeken was; stukken die mij eigenlijk bij nader inzien niet zo leuk stonden qua model of kleur; en stukken die misschien wel meteen in de zak van max hadden gekund (lees: uitgelubberde oude hennez hemdjes). Een voor een druppelden de vriendinnen met grote plastic zakken binnen. De wijn bleef in de koelkast staan, want iedereen bleek enorme thee cravings te hebben. Na eerst wat gekeuveld te hebben werd alles op een grote berg gegooid en kon het graven beginnen. Sommige dames gingen voortvarend aan de slag en stonden binnen de kortste keren allerhande jurken en shirts te passen. Anderen kletsten nog wat door op de achtergrond en keken met een half oog naar wat er voorbij kwam. Na een half uur graven lagen er toch nog aardig wat kledingstukken en was iedereen het overzicht een beetje kwijt. Dus een vriendin wierp zich op om te midden van de berg één voor één alle kledingstukken aan te prijzen, en er kwamen zowaar nog wat verstopte pareltjes in gedekte kleuren aan het licht. De leftovers pasten samen in één vuilniszak en die gaat naar het goede doel.

Ikzelf heb aan de avond alleen een lichtblauw katoenen gebloemd zomerhemdje van de mango aan overgehouden. Maar dat had ik me eigenlijk ook al een beetje voorgenomen, mijn shopverbod kon ik hier natuurlijk ook wel een beetje doorzetten. Gisteren hoorde ik al van twee mensen dat ze helemaal de blits hadden gemaakt in mijn veelkleurige tuniekje en zwarte jurkje, een andere vriendin had toen ik haar gister zag een gestreepte tuniek van mij aan. Altijd fijn.

Beenwarmers

Mijn moeder lief aankijken werkt!! En het feit dat ze breien heel leuk vindt helpt ook ;) Er komen beenwarmers á la de overknees van topshop aan. Yay!

Sinterklaas kapoentje gooi wat in m'n schoentje!

Tuesday, October 5, 2010

volhouden...

Ze waren er weer… de drie dwaze dagen van de bijenkorf. Een festijn waarvan allang bekend is dat het met de kortingen wel mee valt (alles is uiteindelijk nog steeds best duur), waar toch nog heel erg bizar veel mensen op af komen. En dat terwijl ook bijna iedereen de verhalen over bulkinkopen en geknoei met van/voor bedragen kent. Maar toch, ook ik was jaren lang van de partij, maar met mijn huidige shopverbod (het gaat goed!) was het toch verstandiger om weg te blijven uit de bijenkorf. Mijn lief wilde wel even kijken, dus zaterdag stond ik er ineens toch. Gelukkig was ik niet zo onder de indruk van de inhoud van de boekjes dit jaar. Alleen het feit dat er een Missoni sjaal in stond trok toch wel mijn aandacht.

De bijenkorf deed zijn naam weer eens ontzettend eer aan, overal krioelden mensen door elkaar. Heerlijk. We hebben ons tussen de andere shoppende bijen begeven en hebben rustig een rondje gewandeld tussen de ‘aanbiedingen’. De vrouwenafdeling en de tassen heb ik uit veiligheidsoverwegingen maar overgeslagen. Ik ben nog zwaar in de verleiding gekomen, maar na eens goed streng voor mezelf te zijn geweest, heb ik alles braaf terug gelegd. Uiteindelijk hebben we alleen een super gaaf sinterklaascadeau voor mijn neefje gekocht, een mooie score!

En die Missoni sjaal was echt heel lelijk! Yuck! Dan kan het nog zo Missoni zijn…

Monday, October 4, 2010

C is for cachet

Het woord van het weekend was vorige week ‘cachet’. Een briljant woord dat volgens de van Dale letterlijk ‘het karakter van iets bijzonders; distinctie’ betekent. Een stijlvol woord dat naar mijns inziens te weinig wordt gebruikt en in mode juist heel goed toepasbaar is.

Een vriend van mij uit Berlijn had nog nooit van het woord gehoord, maar wist meteen wat ermee bedoeld werd en besloot het meteen actief op te nemen in zijn vocabulaire.

De rest van het weekend had alles ineens ‘cachet’; cafés, schoenen, jassen, mensen… Of miste zaken juist cachet; ‘this place just needs some cachet’. Heerlijk.

Nu krijg ik zin om een shirt met ‘C is for cachet’ te maken om zo mijn voorliefde voor dit woord te etaleren. Maarja, in die categorie heb ik wel meer wensen: ‘A is for awesome’ (té leuk puberaal amerikaans woord) en ‘F is for fo’ shizzle’ (gekke ex van vriendin had dit shirt, hij was stom, het shirt briljant). Misschien maar op de verlanglijst voor de sint zetten, of zelf knutselen :)