winterschoenen in de zon

Zelf heb ik natuurlijk ook ondanks de belachelijkheid van de winkels op mijn vakantie in Sardinie wat geshopt. Een diehard shopper als ik vindt altijd wel iets! In Alghero liep ik tegen een paar perfecte wintersneakers van Fiorucci aan. Donkerblauw gevoerd met een wit bontje. Vreemd om hele warme winterschoenen te kopen als het buiten 30 graden is, maar ik kon ze niet laten staan… Opvallend is trouwens dat de markt voor goedkope replica’s op Sardinië heel levendig en openbaar is. Word je in de meeste landen door obscure types steegjes ingelokt of heeft iedereen zijn waar op constructies staan die op wonderlijke wijze binnen 2 seconden kunnen worden ingeklapt en meegenomen, op Sardinië staat iedereen vrolijk op straat met de politie ernaast. In sommige dorpjes wordt ’s avonds zelfs de hoofdstraat afgezet voor verkeer zodat de handel in extreem lelijke nep Vuitonnetjes ruim baan heeft.

Volgens de vrolijke Afrikanen die de waar aan de man probeert te brengen wordt alles écht in Genève of Parijs gemaakt en heeft alles ‘good price’. Ik ben benieuwd of er andere wetten gelden die deze verkoop legaal maakt, misschien is er wel gewoon een gedoogbeleid. Gezellig is het in ieder geval wel. In porto Cervo ben ik voor de lol naar een echte Damier azur riem gaan kijken, blijken die krengen €290 te kostten en alleen met een gouden gesp te krijgen te zijn, ieuw! Ik heb hem vriendelijk lachend teruggegeven aan de alleraardigste winkel meneer, met de verklaring dat een gouden gesp niet echt iets voor mij was :) In porto cervo waar dus eigenlijk alleen maar té dure winkels waren zag ik steeds vrouwen lopen met een tiffanys kleurige tas met daar op ‘Omai’. Dat moet betaalbaar zijn dacht ik, want het gros van de mensen was daar net als ik aanwezig om zich te vergapen aan al het moois en niet om daar met een creditcard te zwaaien. Na enig zoeken kwamen we langs dit hele kleine winkeltje dat ‘saldi’ op de ramen had staan en volgepakt was met vrouwen. Een gebreide groene tas en een nude bolero afgewerkt met grijs kant kon ik uiteindelijk écht niet achterlaten...

Vervolgens heb ik de rest van de vakantie geprobeerd mijn lief iets te laten kopen, maar hij is beter in het volhouden van een shopverbod dan ik!! Vanmorgen op de fiets heb ik het besloten; het is basta voor 2010. No more shopping. De feestdagen kostten waarschijnlijk al genoeg geld, en ik kom fluitend de winter door met mijn huidige kastinhoud. Dit zijn de woorden, nu nog de daden...