Dit blog gaat over mode, dus ik kan natuurlijk niet eindeloos gaan blaten over mijn briljante vakantie zonder iets te zeggen over de mode. Gelukkig was ik in Italië, dus mode is een gegeven. Op het strand begint het al, alle mannen zijn te bruin en lijken met hun geharste lijfjes (of hebben ze daar geen lichaamshaar?) en mini speedo’s zo weggelopen uit een D&G editorial. Lachte ik me in het hete Nederlandse voorjaar nog een breuk toen ik twee te bruine jongens in witte speedo’s zag verschijnen in het plaatselijke burgerlijke buitenbad (zó out of context!!) op het Italiaanse strand is de ‘hahahá kijk mij, ik ben bruin en ik draag en hele kleine zwembroek’ attitude ineens heel logisch. Alhoewel ik me er toch echt niet tot aangetrokken voel, geef mij maar een lekkere kaaskop.
Ook de Italiaanse vrouw blijft niet achter, ook zij zijn zo bruin zijn dat je je meteen een enorme albino voelt, maar opvallender is dat de string-bikini hier nog hoogtij viert. Overal dartelen ze in hun minuscule broekjes rond met billen zonder deukjes. Dit komt misschien door de genetische wonders die ze hier haast allemaal zijn, iedereen heeft het lijf en hoofd van een puber. En ergens kan het misgaan waardoor ze ineens op een magisch moment dikke ouwe moekes in bloemetjesjurken worden, maar ook zeer stylische grijze oma stokjes komen nog voor.
Tussen al deze mensen zou je ego enorm kunnen deuken, want zoveel zelfverzekerdheid kan best intimiderend zijn. Maar gelukkig zijn ze hier stik jaloers op iedereen met blond haar en lange benen, dus ik heb me ondanks mijn opvallende mega witheid naast al dat bruins nergens zorgen om gemaakt.
No comments:
Post a Comment