Wednesday, August 19, 2009

nu écht het shopverbod volhouden....

het is nog lastig... regels maken voor jezelf en je daar aan houden. ik ben er goed in. het maken van die regels dan. Het me eraan houden is een tweede en een zeer grote opgave.
De regel die ik mezelf het meeste opleg is 'het shopverbod', een periode waarover ik geen geld mag uitgeven aan kleding. Ik verzin altijd fijne uitzonderinmgen op de regel die dan bijvoorbeeld inhouden dat het verbod niet geldt voor basics zodat ik toch die ene handige legging en dat basic Tshirt voor bij 'alles' toch aangeschaft mogen worden.
Ook nu bevind ik mij in een periode van een shopverbod wat ik al meerdere malen schaamteloos geschonden heb. Om te beginnen heb ik van vrienden voor mijn verjaardag een tijdelijke opheffing van het verbod gekregen in vorm van geld dat ik juist alleen aan kleding mocht uitgeven (wat een briljant cadeau!!) en vervolgens ging ik lowbudget op vakantie waardoor ik het recht kon praten om terplekke 2 mooie truien in de uitverkoop aan te schaffen.

Hoe het ooit zover heeft kunnen komen met mij is een groot raadsel.
Ik kan me nog herinneren dat ik in mijn jeugd dikwijls 's ochtends terug naar boven werd gestuurd om iets anders aan te trekken omdat ik er volkomen belachelijk bij liep. Mijn ouders bemoeiden zich er overigens verder niet echt mee, die hadden geen zin om iedere dag iets te gaan klaar leggen. Ze lieten het me lekker zelf uitzoeken.
Tot ver op de middelbareschool liep ik er gemiddeld vreselijk bij. Gewoon omdat het me niks kon schelen. Tot zeker de 2e klas bezat ik 2 vormeloze te korte spijkerbroeken (maat W26/L36 bestaat nou eenmaal niet), een paar vormeloze grote T-shirts (maar die droeg volgens mij iedereen in de jaren 90...) en twee truien: een blauw/wit gestreepte en een rood/wit gestreepte, lekker makkelijk. Mijn zus zag met lede ogen aan hoe ik rustig zonder, enig probleem een half jaar kleedgeld opspaarde en in een middag stuksloeg op saaie vormeloze basics.
Toen ik me eenmaal een beetje ging interesseren voor wat hip was ging ik over op de flanellen geruite bloes, dr Martens en nog steeds een te korte jeans en de hippie flapper look. Ja, je bent semi alto of je bent het niet...
Ik weet nog dat ik met mn moeder in de bijenkorf liep en een trui zag van o'neill die ik graag wilde hebben. Ik Toos-merkloos wilde ineens een merk trui... volkomen in shock heb ik de trui maar terug gehangen.
Ging ik vroeger naar schoolfeesten in leuke topjes van mn zus, tegenwoordig staat ze kwijlend voor mijn kast. Ergens is het dus mis gegaan.
En nu ben ik vastberaden om een shopverbod in te stellen en me er echt aan te houden. Ook zonder het kopen van een nieuw wit basic shirt moet ik de winter doorkomen. Wit is toch geen gezicht in de winter met dat bleke hoofd van mij.
En om mezelf een beetje te helpen ga ik er maar een blog over schrijven. Of het een frustratie blog vol tergende verhalen over jurken, broeken en tassen die ik heb gezien op mn favoriete sites maar niet mag kopen of juist een 'blabla wat gaat het toch goed ik ben helemaal niet in de verleiding blog' gaat worden weet ik niet. Maar ik gok op het eerste.
Toch, altijd beter erover te schrijven dan het daadwerkelijk te kopen. Misschien inspireer ik mensen nog, nounou, dat zou wat zijn. We zullen zien...

No comments:

Post a Comment